احتمالا جایی در اعماق ذهنتان، به‌خاطر دارید که حداقل یک مقاله خوانده‌اید که می‌گوید دامنه توجه ما به «تنها 8 ثانیه» یا «کمتر از یک ماهی قرمز» کاهش‌یافته است.
درحالی‌که این گفته جذاب به نظر می‌رسد، اما به این سادگی نیست. به‌راحتی می‌توان به نتیجه‌گیری‌های سریع رسید و در روایت‌های کلیک‌بیت (Clickbait) غرق شد، اما تحقیقات در مورد دامنه توجه انسان چندان واضح نیست.
در واقع، به نظر می‌رسد برخی از مطالعات علمی کاملا در جهت مخالف اشاره می‌کنند. انسان‌ها ظرفیت عظیمی برای توجه دارند.
مشکل ما توجه نیست، حواس‌پرتی است
مسئله اصلی کمبود توجه نیست؛ بلکه انبوهی از حواس‌پرتی‌ها است که برای جلب تمرکز ما رقابت می‌کنند. توجه مصرف‌کننده مدرن کاهش نیافته، بلکه فقط به‌صورت نازک‌تری پخش شده است.
محبوبیت روز افزون پلتفرم‌هایی مانند TikTok، اینستاگرام و YouTube Shorts ممکن است این تصور را ایجاد کند که دامنه توجه ما در حال کاهش است. اما مسئله واقعی این است که ما به طور فزاینده‌ای مجبوریم در دریایی از محتوای سریع، کوتاه و بی‌پایان که به‌صورت الگوریتمی برای جلب علاقه ما طراحی شده است، حرکت کنیم.
در این محیط، چالش برای برندها و بازاریابان صرفا جلب‌توجه نیست، بلکه حفظ آن است و استفاده از روایت‌هایی که به‌عنوان پادزهری برای حواس‌پرتی، بالاتر از هیاهو قرار می‌گیرند.